Een monument duurzaam bewonen, het vooruitstrevende stel Conita Vermeulen en Eloi Koreman bewijst dat het kan. Hun motto is: ‘Begin gewoon met iets. Als je eenmaal een stap hebt gezet is dat enorm motiverend. Soms moet je terug naar nul om te ervaren wat er aan mogelijkheden over blijft.’

Met inventiviteit en doorzettingsvermogen is het pand uit 1492 in ere hersteld.

Conita en Eloi wonen sinds 1983 in het monument De Drie Moren in het historische hart van de stad. Ze volgden allebei de opleiding architectonische vormgeving en zijn werkzaam als ontwerpers. Met veel inventiviteit en doorzettingsvermogen is het hun gelukt om het pand uit 1492 met behoud van de oude structuur te herstellen. Het pand telt drie verdiepingen. Ze kwamen hier terecht toen de vader van Eloi het pand aangeboden kreeg omdat zijn eigen woning gesloopt werd. Eloi zag een kans en richtte een stichting op, waardoor hij een basisinkomen had en het pand bewoonbaar kon maken.

Met de trein, fiets en lopend kom je prima op je bestemming

Bijdragen aan een groenere aarde is een grote drijfveer voor het stel om te verduurzamen. Eloi: ‘We zijn wereldbewoners en nu is hét moment. In 2005 was het voor mij genoeg, ik wilde geen stap meer zetten in een voertuig dat door fossiele brandstof wordt aangedreven en rijdt ook niet meer met anderen mee. Ik doe alles met de trein, fiets en loop. Je wordt al snel als een sukkel gezien. Het gaat juist prima.'

'Het duurt soms lang voordat iemand je van het gas afsluit en je betaalt ervoor.’

Eloi en Conita vertellen: ‘Vandaag komt de monteur langs en zijn we van het gas af, inmiddels zijn we al 2,5 maand all electric. Wij hebben zo’n € 6000,- geïnvesteerd voor een elektrische CV-ketel, een zonneboiler, een nieuw fornuis enzovoorts. Op zolder staat een waterbak met een inhoud van 100 liter waarin water tot 90 graden door de zon verwarmd wordt. De leidingen moesten verlegd worden. Het grove werk daarvoor hebben we zelf gedaan, er hoefde alleen nog een monteur te komen voor het precisiewerk.’

Vloerverwarming in het pand had dit stel twintig jaar geleden al aangelegd, radiatoren vonden ze ‘gewoon lelijk.’ Het stel vervolgt: ‘Een koelkast hebben we niet nodig, alles blijft goed bewaard in de kelder. We hebben erg lang moeten wachten voor er iemand kon komen om het huis van het gas af te sluiten en we moeten er nog voor betalen ook. We verbruiken nu meer elektriciteit, we verwachten dat onze energierekening ongeveer hetzelfde blijft gezien de stijgende gasprijs.’

Stel je voor, nul op de energierekening en je krijgt ook nog eens 500 euro terug.

Conita werkt vanuit een atelier in een ander monument in de stad. Het is van oorsprong een industrieel pand. De welstandscommissie van de gemeente gaf als ‘pilot’ toestemming om op een rijksmonument een nieuw dak te maken met zonnepanelen als dakbedekking. Het was een heel gepuzzel, maar het is bijzonder goed gelukt, ook esthetisch.

Conita is er als eerste in geslaagd ook dakramen in de zonnepanelen op te nemen. Dat wordt door de aannemer nu graag nagevolgd. ‘Ik heb nu nul op de energierekening en wek ook nog eens zoveel op dat ik €500,- terugkreeg van de netbeheerder,‘ vertelt Conita enthousiast, ‘dat is natuurlijk mooi meegenomen en het is heel leuk om te zien wat je zelf opwekt. De oude tapijtfabriek noemen we nu de energiefabriek.’

Met dank aan Monique de Leeuw en de medewerking van Conita Vermeulen en Eloi Koreman.